Po badaniach w terenie, zrobieniu pomiarów i sondowaniu odwiertu ustaliliśmy, iż odwiert w sztolni nr II znajduje się po lewej stronie chodnika.
Zaznaczyliśmy czarną linią ścianę chodnika ze szkicu niemieckiego i gdyby nie błąd na mapie otwór trafiłby prawie w środek sztolni.
Na zdjęciu w dolnej jego części widać przewód elektryczny, co potwierdza wcześniejsze informacje, że kompleks był oświetlany elektrycznie.
W pierwszej chwili pomyśleliśmy o badaniu położenia odwiertu za pomocą kompasu, ale określanie kierunków świata za pomocą kompasu 21 metrów pod ziemią przez otwór o średnicy 11 cm i nagranie jego wskazań pod ziemią, okazało się dość karkołomnym przedsięwzięciem.
