Sztolnia nr 2 – kilka faktów

Zgodnie z obietnicą zamieszczamy kolejne zdjęcia w lepszej jakości ukazujące sztolnię nr 2.

Kilka faktów, które udało się do tej pory ustalić:

• Sztolnia nr 2 biegnie równolegle do sztolni nr 1 w odległości około 25 metrów.
• Obudowa stalowa poprowadzona jest do samego przodka tejże sztolni, w przeciwieństwie do sztolni nr 1, gdzie obudowa kończy się przy skrzyżowaniu z „łącznikiem”.
• Wejście do śluzy gazowej przy sztolni nr 2 znajduje się na 50. metrze od wejścia do niej, a przy sztolni nr 1 wejście do śluzy jest na 35. metrze.
• W sztolni nr 2 nie występują obetonowane fragmenty ociosów, tak jak to ma miejsce w sztolni nr 1.
• Między wejściem i wyjściem ze śluzy gazowej nie ma „bufora”, czyli betonowych ścian przegradzających sztonie, pomiędzy którymi ułożona jest podsadzka z kamieni bazaltowych.

Sztolnie 1 i 2 różnią się od siebie, ale jest jedna rzecz, która jest wspólna: zawały na odcinkach wejściowych do sztolni 1 i 2 kończą się na wysokości wejść do śluz gazowych. Dalej wszystko jest nienaruszone… taki przypadek

Już wkrótce napiszemy o dalszych planach i sposobach ich realizacji.

 

Widok ze skrzyżowania sztolni 1 w stronę sztolni 2.

 

Widok w stronę wejścia do sztolni 2, w tle widać obudowę drewnianą która zwęża sztolnię do 2 metrów.

 

Wózki przy przodku sztolni 2. Na pierwszym planie wózek wypełniony urobkiem, w tle drugi wózek odstawiony z torów.

 

Widok w stronę przodka sztolni 2.

 

 

Drugi wózek a nami kozioł ciesielski, odnalezliśmy 2 sztuki takich kozłów do tej pory.

 

Widok w stronę wejścia do sztolni 2. Za kamieniami na pierwszym planie po lewej stronie jest wyjście ze śluzy gazowej, zasypane oczywiście. W głębi zawał przy wejściu do śluzy gazowej.

 

Prawdopodobnie ozdobny fragment z jakiegoś ogrodzenia lub balustrady. Przy budowie wykorzystywano wszystko co było ze stali.